Այն բանը, թե անկախություն ստանալու ժամանակ ով կլինի պետության ղեկին և դա ինչ հետևանքներ կարող է ունենալ, կարելի է քննարկել Հայաստանի ու Բելառուսի օրինակների վրա։
Եվ դրա համար մենք վճարում ենք ամեն օր...
Վճարում ենք մեր զինվոր տղաների արյամբ,
նրանց կյանքի գնով, նահատակվելու դիմաց...
Եվ այս շրջապտույտը դարեր շարունակ...
Վրաստանի վարչապետ Ի. Ղարիբաշվիլին հանդես է եկել սենսացիոն հայտարարությամբ՝ ասելով, որ երկրում իրավիճակի ապակայունացման հիմնական նպատակը Ռուսաստանի դեմ երկրորդ ճակատ բացելն է։
Հայաստանում ու հատկապես Արցախում շատ քիչ մարդ կհանդիպի, ով ՀՀ իշխանության և, մասնավորապես, Փաշինյանի բանակցային կամ ռազմական ունակությունները բավարար կհամարի:
Ծավալվող իրադարձություններն ու հայտարարությունները ցույց են տալիս, որ Հայաստանի թրքակենտրոն իշխանության ղեկավարը, իր իշխանության և անձնական ապահովության համար, խոստացել է Ալիևին Արցախն ամբողջովին հանձնել Ադրբեջանին։
«Թավշյա» տղաներն ու աղջիկներն իրենց առաջնորդի գլխավորությամբ սևի ու սպիտակի են բաժանում մարդկանց բոլոր ոլորտներում, ավիրում են բոլոր ոլորտներում, ձախողվում են բոլոր ոլորտներում, թալանով են զբաղվում բոլոր ոլորտներում։
Երկրորդ կնիկ տուն բերելու փորձառություն ոչ բոլորն ունեն, բայց մենք ազգովի ունեցանք այդ դժախտ փորձը: Ունեցանք ու մնացինք դրա տակ: Փորձը դարձավ փորձանք, դարձավ զուլում:
Պետությունների կենսագործունեության կարևորագույն պայմանը նրանց կենսատարածքն է, որի վրա կարող են զարգանալ և ապահովվել ժողովրդի կենսագործունեության բավարար պայմաններ։ Իրենց զարգացման ընթացքում բնական պահանջով է, որ ամենակայացած երկրները վերածվել են կայսրությունների։
Եթե անվտանգության և ռազմա-տեխնիկական համագործակցության առումով խնդիր ունեցող Հայաստանը, 2018-ին Նիկոլի թեթև ձեռքով հետ կանչեց դեռևս երկու տարի պաշտոնավարման իրավունք ունեցող ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղարին, ապա ինչո՞ւ պետք է չհրաժարվեր նաև գլխավոր քարտուղարի տեղակալի ռոտացիոն քվոտայից:
Բաքվում COP29 կլիմայական գագաթնաժողովի շրջանակում Ղազախստանը, Ուզբեկստանը և Ադրբեջանը համաձայնություն ձեռք բերեցին Եվրոպա մաքուր էներգիայի (the Green Road) արտադրության և փոխանցման միասնական համակարգ ստեղծելու շուրջ։ Այս ծրագիրը համագործակցության նոր հնարավորություններ է բացում Կենտրոնական Ասիայի և Հարավային Կովկասի երկրների միջև, հատկապես էներգետիկ համակարգերի ինտեգրման և եվրոպական շուկա կանաչ էներգիա մատակարարելու հուսալի ուղիների ստեղծման առումով: